Andrew Aué

De Nederlandse kunstenaar Andrew Aué werd op 22 juni 1963 geboren, zijn vader kwam uit Indonesië en zijn moeder uit Rotterdam. Hij groeide op in een gezin waar voetbal en een technische studie de norm waren. Het op hoog niveau voetballen werd op zijn zeventiende verstoord door een het scheuren van een enkelband, waardoor deze carrière op amateurniveau vervolgd werd. Na het afronden van zijn middelbare schooltijd wilde Andrew graag verder in de creatieve sector. Dit was in die tijd nog “not done”. Creativiteit zoekt naar een uitweg en nadat Andrew zijn vrouw Debby had ontmoet, zij in 1986 officieel samen hun leven gingen delen en hij voelde hoe zij was opgegroeid met liefde voor het theater en onderwijs, besloot hij dat het nu ook voor hem tijd was om zijn passie te volgen. Destijds had hij een baan bij het Ministerie van Defensie, Andrew was een man vol ideeën en besloot alles met elkaar te combineren en zo zijn creatieve vrijheid te onderzoeken en vorm te geven.

Na jaren van voor hem oninteressant onderwijs kon hij nu met de support van Debby starten met de deeltijd lerarenopleiding tekenen. Hij kreeg hiervoor ook de vrijheid van zijn werk, stages kon hij succesvol afronden en naast het onderwijs kon hij toewerken naar een eerste eigen tentoonstelling in 1990. De tentoonstelling kreeg de naam Debora, als eerbetoon aan zijn vrouw Debby. Samen starten zij het bedrijfje Deborand. Na het afstuderen organiseerden zij de tentoonstellingen Deborand ‘92 & ‘94. Altijd met openingen die werden omlijst door theater. In die tijd zorgden Albert Verlinde, Irene Kuiper en Ad van Dijk altijd voor een mooie inbreng.

Er volgden tentoonstellingen in o.a. de stadsgehoorzaal Vlaardingen, het Congresgebouw in Den Haag, Theater aan de Schie in Schiedam, Arcaplex in Zeewolde, Kunsthuis 18 in Naaldwijk en diverse keren in Tavenu in Maasland. Op zijn veertigste verjaardag publiceerde hij zijn kinderboek Too & Neeltje, de titel verraadt dat hij ook daar zijn thema theater trouw bleef. Een boekje ontstaan in samenwerking met Corrie Eijgelshoven-Boscaljon die Andrew zijn verhaal in tekeningen vormgaf en de dierbare neef Davy Reedijk die op 9-jarige leeftijd Andrew zijn verhaal met de hand opschreef.

Andrew verruilde zijn baan bij Defensie voor het onderwijs. Hij stond aan de basis van onderwijsvernieuwingen en werd in 2009 Coach van het Jaar, een award die hem werd uitgereikt door Schooltv (NTR) en Kennisnet.nl

Naast het onderwijs werkte Andrew ook in zijn ateliers aan de ontwikkeling van zijn TheatreArt en later ook zijn RecycledArt. Eerst in zijn atelier in het creatieve pand Gusto 45 en later in zijn eigen atelier/werkplaats op de begane grond van de woning van Debby & Andrew.

Deborand werd LifestylEducation, een plek waar creatieve jonge talenten ook de ruimte kregen om stage te lopen en eigen tentoonstellingen te organiseren. Dit gebeurde soms op locatie, maar vaak ook in de praktijkwoning van Debby & Andrew zelf. In de tijd van LifestylEducation ontstonden er workshops en werd ook de basis gelegd voor zijn huidige TheatreArt. De wens om ook een tentoonstelling in Londen te organiseren werd steeds groter en ook die droom kwam in 2014 uit.

TheatreArt kreeg aandacht in de Londense pers en in 2016 volgde daar een tweede tentoonstelling. TheatreArt 2016. Deze tentoonstelling kreeg eerst een prachtig begin bij het internationale bedrijf Zuidkoop in De Lier. Het jaar waarin Mitch Wolterink een award kreeg voor Debby & Andrew’s favoriete musical karakter Angel. Hij zorgde voor een droomopening. Tijdens TheatreArt 2016 kwam er nog een wens uit: TheatreArtMusic. Op de dertigste trouwdag van Debby & Andrew brachten zij in eigen beheer een CD uit waarvoor de drie jonge talenten Yuri Cleton, Sabine van Kuipers en Davy Reedijk hun eigen teksten schreven in samenwerking met Mike van Kuipers die met zijn muzikanten voor de muzikale begeleiding zorgden.

Andrew was heel erg bezig met het einde van zijn onderwijs carrière en het daarna doorwerken als fulltime beeldend kunstenaar. Hij investeerde in de toekomst en was ook onderdeel van de vriendengroep van Gaïd Ombre in haar galerie Salon West in Amsterdam. Ook daar zijn er de afgelopen jaren mooie tentoonstellingen geweest.

Andrew leefde zijn leven met volle teugen, genietend van ieder moment en vol overgave voor alles waar hij van hield. Zijn motto was altijd “Je leeft maar één keer” en Debby denkt nog iedere dag aan zijn woorden “Vergeet niet te genieten, lief”

Op 12 augustus 2023 sloeg het noodlot toe, Andrew kreeg in zijn zo geliefde Londen een veel te groot herseninfarct. Tot ons grote verdriet had hij geen kans meer om dit te overleven en is hij op 25 augustus in het Rotterdamse Erasmus MC overleden. Wat blijft is zijn enorme levenslust en productiviteit. Dit heeft ervoor gezorgd dat wij heel veel door hem gemaakte kunst hebben, zijn TheatreArt en zijn de laatste jaren ontstane RecycledArt.

Andrew heeft enorm veel studenten geïnspireerd, met zijn kennis, zijn kunst en zijn manier van begeleiden. Debby heeft boeken vol verhalen over Andrew gekregen, een dierbaar bezit.

Samen met Davy en Cheyenne (neef & nicht) zal Debby zorgen dat Andrew zijn verhaal verteld blijft en zijn kunst mooie nieuwe eigenaren krijgen. Van 15 t/m 18 augustus 2024 is iedereen tussen 12:00 en 17:00 uur van harte welkom in Salon West, Admiraal de Ruiterweg 9 in Amsterdam. Wij vieren daar Andrew en De Kunst van Liefde.

De teksten op deze website zijn veelal door Andrew zelf geschreven en nu door Debby geredigeerd.